Johann Sebastian Bach (1685-1750), Präludium und Fuge C Dur, BWV 547

Johann Christoph Kellner (1736-1803), Jesus meine Zuversicht

Alexandre Pierre-François Boëly (1785-1858), Offertoire pour le jour de Pâques

John Rutter (1945), Toccata in Seven

Michael Schütz (1963), The Beginning, aus: 20 Pop-Stücke für Orgel

Arvo Pärt (1935), Spiegel im Spiegel

Michael Schütz, Dance With Me, aus: 20 Pop-Stücke für Orgel

Jean Langlais (1907-1991), Final, uit: Triptique

Alexandre Pierre-François Boëly, Quatuor

Johann Christoph Kellner, Präludium C Dur                  

Johann Sebastian Bach, Komm, Gott Schöpfer, heiliger Geist, BWV 667

Jehan Alain (1911-1940), Litanies

In het hart van het programma staat Spiegel in Spiegel, van de hedendaagse componist Arvo Pärt. Het is een verstillend stuk met een heel eigen aantrekkingskracht. In dit programma werkt het ook als spiegel, het programma is gespiegeld opgebouwd. Pärt wordt omgeven door twee verassende stukjes van Michael Schütz, in de stijl van de popmuziek. Een ronde verder zijn we in een feestelijke kathedrale klankwereld, met Rutter en Langlais. Boëly en Kellner zijn het orgel als het ware op het lijf geschreven met hun zangerige klanken. Bach vormt het begin en het einde van de muziek in dit concert. Aan het begin klinkt het Präludium en Fuga C dur, dat met haar stijgende toonladders als het ware de hemelvaart verklankt. Het Bachwerk aan het einde is een gebed om de Heilige Geest, die wij vanaf Hemelvaart met extra intensiteit verwachten. De Litanies van Alain, die het concert besluit, valt wat uit de toon. Het is een rauwe smeekroep richting de hemel om ontferming. Alain kwam in 1940 om op het slagveld bij de Duitse inval in Frankrijk. De waanzin van oorlog en de roep om redding vanuit de hoge wordt in dit werk verklankt. Dit orgelwerk heeft nog niets aan zeggingskracht verloren.